Huzur ve mutluluk içinde olanlar, mücrimlere / şaşırmışlık hallerinde kalanlara sorarlar.
Sizi şaşırmışlık içinde / iki arada bir derede, bırakan neydi?
Derler ki: "Teslim olanlardan; toplumsal yardım yapanlardan olmadık;”
"Çaresizlik içinde olanlara ekmek parası / iş imkanı sağlayamadık;”
"Biz, hep kendi çıkarlarımız için uğraşıp durduk;”
"Biz, hesap vereceğimiz günü hiç umursamadık; yaptıklarımızın yanımıza kalacağını sanırdık;”
"Ta ki, kaçınılmaz ölüm gerçeği gelip bize çatıncaya kadar.”
Artık onların, “şefaatçi olacak” diye inandıklarının da kendilerine bir şefaati olmayacaktır.(MÜDDESSİR/40-48)
Hakkıyla Kur’an’ı öğrenip hayatına uygulayan biri olmayı Rabbim’den Niyaz Ediyorum.