Eğer ölümüm bu virüsten olursa şayet;
Söyleyin televizyonda yasakları izledikleri halde hala dışarda gezenlere,şimdide başkasının canına nasıl kastettiklerini izlesinler....Ölüyorum,ölüyoruz Türkiye...Her şeyin hayırlısını dilerken ölümün böylesini hak etmek çok acı...En acısıda sevdiklerini son kez göremiyecek olmak,baş sağlığına kimsenin gelemeyeceğini bilmek,cenaze namazının olmayacaği,olsa bile sayılı insanlarla helallik istenecek durumda olduğunu bilmek,en ağırıda tabutumu omuzlayacak o iki erkek olmayacak...Hayalini kurduğum gelinliği bile giyememişken beyaz kefene bile razı gelmişliğin acı tablosudur bu.Sevdiğine kavuşamadan gitti dersiniz,giyemediği gelinliğine hasret gitti dersiniz,anne olamadı dersiniz,çocuğunu göremedi dersiniz sevdasına doyamadan gözü yaşlı birilerini bıraktı dersiniz.Bu hayat benimle başlamadı benimlede bitmeyecek ama başka hayatlar bitmesin başka hayaller ölmesin,öldürmeyin.Ölürken götürdüğüm tek şey kalbimdeki sevdiklerim,atmayan kalbimin daimi sahipleri olacak.
Ah be kalbim ah kanayan yaram benim,ah benim kıyamadıklarım,ah benim gözümden sakındıklarım,size gelen bana gelsin dediklerim,canım gitsin ama canlarım gitmesin dediklerim,ne olursa olsun benden gitmeyenlerim,bende sizden gitmeyeyim olur mu!
Olmazı bile olduran Rabbim,tek bir dileğim var “Allahım sayımızı eksiltme”ben gitsemde benim sevdiklerimi eksiltme çoğalt Rabbim