Yaşadığımız her zaman sürecinde böyle insanlarla çoğu zaman karşılaşabiliyoruz. Çay içtiğiniz kahvede, yemek yediğiniz her hangi bir yerde, yolda yürürken, yada herhangi bir yere yolculuk yaparken, yanıbaşınızda birileri bitiverir ve o çekilmez meşhur sohbetlerinin arasında sürekli ben ben diyerek kendisini ön planda tutmak yada bir şekilde kendisini insanlara kabullendirmek gibi bencil bir ego istemi sahneleniverir yanıbaşınızda.
Ne sizin fikirleriniz, ne sizin düşünceleriniz ne size ait her türlü ne varsa, böylesi kişiler için önemsizdir. Sadece kendileri için var, sadece kendilerini hep ön planda tutarak zirvede olmaya çalışırlar.
Kanımca bencil yada ben ben diyen böylesi insanlar, koşarak uzaklaşılması gereken insanlardır.
Çünkü ben ben diye sayıklayan kişinin iyi bir insan olma ihtimali ne yazık ki çok düşüktür. Yüksek ego ile ilişkili bir durum değildir, egosu yüksek olan kelime söylemeden de yapar tarzını.
Ne zaman söze başlamak istersiniz, bir anda kendinizi bu insanın hayatından bir kesit dinlerken bulursunuz. Anlatırda anlatır, tam siz söze girecekken, bir başka mesele daha anlatır, çayından bir yudum alırken… „tam işte şimdi“ dersiniz, söze başladığınız an, konuşmak için o an aklına bir şey gelir, sizi susturarak, tamam tamam anladım seni der gibi bir şekide sizi susturur ve o tekrar konuşmasına devam eder.
Aldatıldıysanız mesela o sizden çok daha fena altılmıştır, seviyorsanız ooo sizinki de sevgi midir, onunkinin yanında. Her konuda sizden bir adım ilerde olmak, kendini zoraki kabullendirmek dürtüsü onları sürekli bencil olmaya ve kendisini daha farklı bir kategoride gösterme çabası maalesef ağır basar.
Siz emek sarfedersiniz, çaba gösterirsiniz, ama bu tip insanlar nedense sizin emeğinizi hiçe sayarak, kendisi yapmış gibi, kendisi çabalamış gibi kendisini size yada topluma kabullendirme isteği, ister istemez onları bir anda bencil davranmaya zorlamakta ve konuştukça daha çok battıklarının farkına varamazlar. Her halükarda farkında olmadan, kendi değer yargılarını toplum içerisinde, kişi veya kişilerin karşısında yerle yeksan eder.
Oysa ağır başlı olmak, dinlettiği kadar dinlemesinide bilmek, karşısındaki insanı bıktırmadan, usandırmadan hoş sohbetler yapılabilir.
Ben ben idim, ben bende padişah idim,
Ben elde sıfır iken, ben bende yüz idim,
Kimine şah oldum, kiminde mat oldum,
İllede ben illede ben bende sarhoş idim.
Kendimizi üstün görmek yada kendimizi üstün göstermek çabası mamafih içimizde bir hastalık haline gelmiş olsada. Toplum içerisinde bu hastalığın adı, bencillik yada kendini pahalıya satma dürtüsü veya buna benzer isimlerle anılabilir.
Bir meslek grubuna özgü olduğunu sanmıyorum ama akademisyenlerde sıklıkla karşılaşılan durumdur. siz birşey anlatırsınız benim işim, benim projem, benim dersim ben ben ben ben....bıkarsınız! uzaklaşınız. mümkünse aynı meslek grubundan insanlarla takılmayıp farklı bir çevre oluşturup, farklı hobi alanlarına yöneliniz! böylece kimsenin bitmeyen egolarını besleyip katlanmak zorunda kalmazsınız.
Rahatsız edici insan modelidir. sürekli ben şöyle yapıyorum , ben böyleyim, ben şöyleyim der. bazen narsizm derecesinde kendini beğenmiştir. ama muhtemelen boş bir insandır. insanın içinde koşarak uzaklaşmak isteği uyandırır.
Saygılarımla.
